Podcast 93 - De meerwaarde van een trainers netwerk, Max Icardi

Een nieuwe aflevering van de ondernemer op sneakers en dit keer is Max Icardi aangeschoven. Hier zit ik al hele tijd op te wachten. Ik ben zo blij dat het nu is gelukt om samen dit gesprek aan te gaan. Best wel een icoon mag ik wel zeggen in België, als we het hebben over de personal trainer branche. Je hebt het Functional Training Network opgezet. Ik wil eerst even weten hoe je dat hebt opgezet, en hoe ver je zelf nog actief bent in de fitnessindustrie.

Ik heb het zelf met eigen ogen gezien, maar het is tof om dit ook te delen in de podcast. En de ontwikkelingen natuurlijk in België. De personal trainers en coaches in België. En tot slot de samenwerking met LIJFSTIJL Coaches.

Wat maakt jullie locatie en aanpak zo bijzonder? 

Ik ben in België beland in 2003. Ik was zelf kort al begonnen in Italië en in Schotland aan mijn studies als personal trainer. En toen ik hier verhuisde, de realiteit van personal training in België bestond vrijwel niet in die tijd. Dus dat was heel veel pionierenwerk en heel veel... vallen opstaan en zelf je eigen weg zoeken. 

Maar uiteindelijk merkte ik al heel snel dat het lukte en dat er interesse voor was, ondanks veel mensen die dachten, België is helemaal niet klaar voor, mensen gaan dan nooit zoveel geld uitgeven aan personal training. 

Wat nu rijdelijk een ingeburgerde verhaal is. In 2004, 2005 toen ik effectief startte, dat was helemaal het geval niet. Er waren grote fitnessketen. Ergens was misschien één of twee personaltrainers die actief waren binnen de fitnessmilieu. Maar echt mensen die hun eigen studio gingen opzetten en hun eigen bedrijf renden alleen door personal training, dat waren voor mijn geweten niet.

Geen online bereik, geen YouTube. Toen kon je niet op YouTube een video gaan zoeken over een oefening, dat bestond was er destijds niet.

Geen social media, dus ga je geen klanten bereiken via Facebook of andere platforms. Ik herinner me zelf dat he moest controleren als een klant betaald had, dan moest je naar de bank gaan en uittreksel laten drukken en lezen als het geld op je rekening was. Dus, het klinkt heel oud, maar in onze industrie, 2005, was het allemaal een andere realiteit dan de dag van vandaag.

Het is een andere manier van het personeeltraining te ontwikkelen dan de dag van vandaag. Dus ik denk dat we veel dingen toen geleerd hebben die daarna konden delen met de nieuwe generatie. En wij zijn nu nieuwe dingen aan het delen die we toen niet hebben gepakt. Dus voor mij is dit bijvoorbeeld helemaal nieuw. Ik weet dat jullie heel lang achter mij moeten zitten om mij hier voor een camera te krijgen.

Maar even terug naar het verhaal. Ja, mijn business ging heel snel groeien en ik merkte ook heel snel dat was vraag voor meer coaches en meer trainers. Maar er waren in die tijd geen opleidingen die de juiste profiel leverden. Je kon ook uit het studeren in de sport of in de fitness, maar dat ging over fitness toestellen leren gebruiken. Met het verhaal van de fitnessinstructeur. 

Dus bijna tegerlijkertijd, is de Functional Training Academy omstaan om proberen de kennis van ons beroep door te geven aan mensen die waarin stappen. En van de beste studenten van de Academy is het Functional Training Network ontstaan. 

Die mensen die samen met mij met dezelfde merknaam hun eigen studie hebben opgezet, hun eigen activiteit hebben gestart. En zo zijn we gegroeid tot waar we nu zijn. Als we heel snel willen fast-forward.

En wat zijn de belangrijkste dingen die jullie hebben gedeeld met het netwerk?

We hebben gemerkt in het begin, misschien de belangrijkste zaak was dat ons job heel snel eenzaam kan zijn.

Je zit er op je eentje, met je klanten, klant na klant. En je ziet weinig collega's en je hebt weinig kans van uitwisseling van informatie. Maar ook weinig kans van een soort van klankbord te hebben. Over heel veel zaken, die kunnen professioneel en weinig was privé. We gaan door dezelfde struggles, we proberen dezelfde oplossingen te zoeken. Dus misschien een van de eerste grote voordelen was om met gelijkstemde mensen samen te komen en informatie te delen. 

In tweede instantie was dat het delen van contacten, dus je eigen netwerk van potentiële klanten, particulieren en bedrijven, groter te maken. Het idee van samen bijvoorbeeld een aluverenstiefs gaan aankloppen om kortig om materialen te hebben. 

En vooral ook van elkaar leren. Dus een starter dat direct kon advies vragen aan iemand die misschien al een paar jaar in het vak is. Dus dat was de hele opzet van het functional training network te laten starten. Uiteindelijk is het ook een beetje zo geworden. 

We wilden nooit een beroepsvereniging zijn. Maar door het gebrek... voldoende representatie in België voor de personal trainers. Veel mensen die ook buiten ons netwerk waren, dus niet de commerciële verhaal, zijn een beetje aan het kloppen, zeker in de jaren rond Covid, om advies te vragen, hoe pakken we dat aan? Hebben jullie nieuws van de overheid? Dus ergens ons netwerk probeert ook om te gaan kloppen met de overheid en met de juiste instanties om te horen wat en hoe. Maar dat willen we wel afstappen, we hebben recent een meeting gehad. waar we hebben gevraagd aan andere trainers ook buiten ons netwerk om samen te denken wat willen wij bereiken als beroepscategorie en hoe willen wij met de overheid verder gaan. Waardoor de als Functional Trainers Network kunnen ons concentreren alleen inderdaad over de ondersteuning van de trainers die bij ons zijn gesloten.

  • De start van jullie netwerk is een andere job dan nu: 
  • Heel veel contact maken met bijvoorbeeld de overheid;
  • Uitzoeken wat professionals willen neerzetten, wat hebben we daarvoor nodig en met welke instanties moet je gaan willen samenwerken etc

Dit alles bij elkaar heeft een eigen focus nodig.

Het maakt niet uit of je bij die ene organisatie ingesloten bent of bij een andere, als iedereen dezelfde job uitoefent, dan moet je een representatie hebben. Mijn bedoeling is om mij te focussen op de trainers die deel zijn van Functional Training Network. 

Om de juiste ondersteuning te geven om succesvol te worden in uw zaak en de nodige hulp te vinden bij al uw vragen.

 Dus dat is wat dan in mijn focus ligt. Naast het blijven trainen van mijn eigen klanten. 

Je vraagt me hoe vaak ben ik nog actief. Ik vind mijn job heel leuk, dus ik zie mezelf niet stoppen met lesgeven Het is nooit de bedoeling geweest om uit het personal training wereld te stappen. En ik heb nog in de week mijn twintig uurtjes personal training, wat je beschouwt als een eigen half tijd. Voornamelijk omdat ik dat graag doe, omdat sommige klanten heel trouw gebonden zijn aan mij en een hele goede bron zijn van inspiratie en netwerk. Dus die klanten wil ik niet kwijt. 

En ook in de samenwerkingmodel met de trainers, vaak start ik een nieuwe klant op voor een paar sessies, voordat ik dat kan doorgeven aan een andere coach. Dus ik zit er vaak met klanten die bij mij al 15 jaar trainen, en de nieuwe klanten die ze komen aanmelden, die volgen een integesprek bij mij, en dan worden ze doorgestuurd naar hun coach.

Vertel, wanneer ben je eigen locatie gestart?

Ik heb altijd sinds het begin proberen om een beetje vooruit te lopen. Mijn eerste studio was 40 vierkante meter aan de Groenplaats in Antwerpen. Dus een zaaltje van 8 op 5. Maar dat was toen al innoverend, want niemand deed dat. De meeste personal trainers werkte in de fitness en ik dacht, weet je wat, ik ga een zaaltje huren en ik mag alleen een personaltrainingstudio. Op den duur is dat niet zo nieuw niet meer, daar komen andere personaltrainingstudios bij. Dus ik was een beetje beu en ik dacht, wat wil ik nu doen? 

En dan is de tweede studio gestart in Lille, waar we hebben gecombineerd een volledige ervaring van sporten, trainen binnen of buiten en kunnen blijven logeren voor een weekend of een week van intensieve trainingsstage. Dat was ook weer al iets nieuws. 

Veel andere trainers beginnen met een buiten locatie te. En dat vond ik ook niet zo nieuw meer en ik dacht oké, wat is de volgende stap? Iets dat ik al lang had gedroomd en dat was de synergie tussen verschillende sportfiguren zou ik zeggen. Maar niet zover... De samenwerking zoals vaak gebeurt met een fysiotherapeut die af en toe op consultatie komt in een fitnessclub of de coach die af en toe groepslessen gaat geven in een fysiotherapiepraktijk. 

Maar het idee was om echt een bedrijf te creëren en een ruimte te creëren waar zeker drie factoren, de personal trainer, de fysiotherapeut en de osteopaat, echt nauw samenwerken. 

En dat is het idee geweest achter de nieuwe praktijk en dat mijn goeie collega Tom de ogen op dit pand, die fantastisch is, een oud-industriele pand in het centrum van Turnhout. Ik heb een beetje de kribbel naar de industrie, terreinen, waar veel fitnessclubs zich vestigen, ik vind dat weinig inspirerend, ik snapte wel de economische redenering, maar ik vind echt de charme van een oud gebouw in het centrum stad veel mooier om zelf daar in te werken. 

Dus de nieuwe locatie is echt een samenwerking tussen de drie figuren en de klanten die bij ons komen. Ze kunnen komen van een of andere route, zou ik zeggen. Misschien komen ze met een blessure en behandeling met een osteopaat. En van daar worden door verwijzen naar onze coaches. Of is versa, ze komen om te trainen en die krijgen wel een of andere problemen. Ze worden door verwijzen naar de fysiotherapeut. En zo hebben we echt zo de mengelen van de drie activiteiten en niet drie aparte diensten.

Je ziet wel steeds vaker dat mensen samenwerken of dat trainers samenwerken met de fysio, osteopaat etc. Hoe ben jij er opgekomen om dit samen te voegen?

Ik denk dat de osteopaten een beetje hetzelfde beleven als coaches. Dat er niet altijd dezelfde eenheid in de opleidingen zit. En dan nog de werkwijze achteraf. Dus is een beroep... Die afhankel van wie dat uitoefent kan dat veel aansluiten met wat we doen of niet. Ik ken osteopaten bijvoorbeeld de kaarsen branden voor hun klanten en een beetje mambo jambo iets heel zweverig doen. Ja, dat zijn niet die professionele figuren met wie ik wil samenwerken in mijn studio. Dus dan moet je wel op zoek gaan naar de osteopaten die veel aansluiten met ons verhaal van functionele training en de functie van het lichaam te verbeteren. Dus ik denk dat een van de grote redenen waarom dat nog niet zo ingeburgerd is qua praktijk, is dat niet iedereen heeft altijd de juiste osteopaat vind, die vooral aansluit. 

En daar heb je nog de fysiotherapie. Veel osteopaten en fysiotherapeuten zitten ook vaak in dezelfde vaarwater van manuele therapie. Dus waar liggen de grens tussen het werk van de fysiotherapeut? En het werk van de osteopaat? Dus dat was ook belangrijk dat die twee partijen elkaar kon goed vinden. Dus mijn collega Tom en Bart, hoofd van kine therapie en osteopathie, dat ook onderlinge de juiste aansluiting kon maken. Met alle drie partijen hebben heel veel samen gebrainstormd om een procedure te schrijven totdat dit een ideale samenwerking was.

Waarin denk je dat nog meer jullie locatie in onderscheidt? 

Ik denk dat de kleinschaligheid wel een groter locatie is als je binnen stapt voor een trainingstudio, maar het is geen mega fitness centrum. We zitten op ongeveer 250 vierkante meter, dus de gezelligheid is dat de klanten elkaar zien in beweging en activiteit. De mensen die komen ter valideren zien ook mensen die komen echt sporten of topsporter of olympisch atleten in dezelfde zaal bezig. En dat voor iedereen... En dat dagen is wat ze aan het doen zijn. 

De topsporters zijn daarom uit te dagen om een selectie te halen bijvoorbeeld. En naast zit iemand die komt van een zware ongeval, die is net terug aan het leren bewegen. En alle twee tonen voor elkaar zelf de respect en alle twee zijn voor elkaar een inspiratiebron. Dus wij zitten niet in een zeer specialistische lokaal waar alleen topsporters komen of alleen revaliderende mensen, maar de twee komen samen. En het vet dat redelijk klein is... een soort voorbeeld interactie tussen de verschillende klanten.

Nu heb ik dus besloten om de behandeltafels weg te stoppen. Er zijn er ook vijf aparte behandelkamers als iemand meer privacy nodig heeft. Maar er zitten heel veel tafels in de sportruimte buiten, waardoor fysiotherapeuten bijvoorbeeld kunnen heel snel van een manuele mobilisatie naar een oefening gaan en terug. 

En dus iedereen ziet alles wat aan het gebeuren is. Dus een beetje het idee van de open keuken in een restaurant. Ik denk dat het ook plezant is om te zien de professionals aan het werken.

En dat je veel meer ziet wat er wordt gedaan, waardoor het laagdrempeliger wordt om de stap te maken, even contact te leggen met de fysio.

We hebben nu heel duidelijk wie wie is is, wie wat doet, en wat je kunt verwachten. En vice versa, patiënten die al jaren werden behandeld door osteopaat, ineens zijn ze warmer geworden om te gaan bewegen onder begeleiding. Omdat ze hebben daar gesnapt dat de beweging kan ook helpen om sommige van hun problemen verder te behandelen dan alleen de manuele therapie. Dus voor alle drie zaken... zijn inderdaad de drempels verlaagd. En dat was ook een beetje de bedoeling.

Maar heb je nog andere ambities die je misschien al wil delen of nog niet?

Niks concreet, maar ik denk dat onze samenwerkingsproject met LIJFSTIJL Coaches een van de dingen is die al lang in de pijplijn stond. Ik denk dat de eerste contacten met Rob zijn al drie, vier jaar geleden. Dus dat is iets waar ik heel blij mee ben om dit te kunnen vormgeven. 

Ja precies, daar gaan we het zo meteen nog even over hebben. 

Er zijn meer coaches die een team hebben, maar ik vind het een hele belangrijke vraag, omdat mensen die de ambitie hebben om samen te werken met een aantal mensen/partijen, het hoeft niet per se trainers te zijn, maar het kunnen dus ook andere specialisten zijn. 

Hoe zorg je ervoor dat de neuzen van partners dezelfde kant op wijzen?

Ik denk dat het einde van de rit het vooral persoonlijk moet klikken. Nog meer dan puur professioneel. Ik denk dat bij ons zijn de koffiekletsen en die momenten, die niet-officiële momenten, even belangrijk als de momenten waar we samen een strategie bepalen. 

Dus ik denk dat de goede combinatie van het zakelijk en het persoonlijke samenwerken en elkaar vinden, is de sleutel tot succes. 

Voordat je een samenwerking aangaat, check je een beetje of dat de werkwijze en de visie van mensen overeenkomt. Je voelt dat direct als die andere partij iemand is die zelf de visie rond beweging en gezondheid deelt of niet. 

Maar als je een simpele voorbeeld: bij ons kwam het allemaal overeen dat wij zelf niet het hele deel van voeding of supplementatie doen. Alle drie partijen dachten oké dit is iets waar we niet sterk in zijn. Dat is niet onze core business dus we verwijzen door aan externe partners. Dat zijn de simpele afspraken die in het begin worden gedaan en waar iedereen zich goed bij voelt. 

Die initiële afspraken moeten altijd een beetje afgetoetsd worden. Ik denk vooral veel flexibiliteit, veel naar elkaar luisteren, eerlijkheid in communicatie. Als iemand niet oké is met iets, wacht niet te lang om naar de andere partij aan te karten. Zoals elke relatie denk ik. Dat bestaat niet in enkele gouden recepten, dan communiceren en eerlijk tegeneer elkaar zijn.

Normen en waarde, moeten matchen, omdat je best wel veel tijd met elkaar gaat spenderen, maar ook, dezelfde klantenkring gaat behandelen of daarmee gaat samenwerken. 

Je hebt even tijd voor nodig om elkaar te leren kennen. Waar sta je? Wat wil je? Voelt het goed? Is er vertrouwen? Voelt het veilig? Oké, dan kunnen we wat gaan doen samen. Je gaat ook niet iemand meteen ten huwelijk vragen op de eerste afspraak.

Ik denk dat we al tien jaar hebben samengewerkt, en nadien hebben we de stap genomen om in een locatie in engagement samen te gaan. Dus inderdaad, het is altijd riscant als je elkaar niet genoeg kent. Maar dat wil niet zeggen dat het ook kan werken. Dat bestaat nog in de relatie die heel snel ontstaan en zeer gelukkig zijn. Dus ik denk dat dat geen gouden regel bestaat, maar gewoon om te houden dat de afspraken die je mag, ze zijn niet altijd alleen puur zakelijk. De menselijke component en de klik tussen al de leden van de team is even belangrijk, misschien zelfs belangrijker dan de professionele contracten op papier.

Community building over de grens

We hebben het vaak wel over community building en evenementen en vaak is dat toch gewoon in je eigen omgeving. Jij pakt dat helemaal anders aan, jij gaat gewoon over de grens, hoe is dat ontstaan?

Ik kom van een mooi strek van Italië aan de voet van de Alpen. En in mijn streek valt van alles te beleven, rond bergsporten, rond al de lekkere eten en eventueel een wijntje drinken in de wijngard in de buurt. En ik dacht 10 jaar geleden, ik doe dat in eerste instantie voor de leden van de Functional Training Network. Dus we zijn vertrokken met een paar van de trainers die toen samen met mij werkten. En we zijn daar gegaan op ontdekking. En ik probeerde al mijn contacten van mijn jeugd bij te trekken. 

Iemand heeft nu een raftingclub, iemand beheert een berghoed. Dus dat was een hele familiare sfeer. Ik hoefde niet ver te zoeken om al die contacten te verzamelen. En met die andere coaches hebben we gezegd, kijk dit is een uitstekende manier om onze klanten erbij te betrekken, naar een buitenlandse reis. En ook eigenlijk een soort van doel te helpen stellen voor mensen die niet persé een doel hebben om voor te bewegen. 

Vaak komen mensen met een heel specifiek doel. Of soms mensen zeggen, ja ik wil iets fitter worden, ik wil actiever worden... En eigenlijk de hele idee van ons Italian Job is een drie-daags trip in de Alpen, die toegangelijk voor iedereen is. We gaan raften, we gaan hiken op een berg, we gaan een kleine via ferrata doen. Dat is iets dat voor iedereen haaldbaar is en waaar mensen echt naar toe kunnen werken in 6 maanden of een jaar lang. 


Dus de community building gebeurt voor de reis, tijdens de reis en eigenlijk ook na de reis. 


We hebben gemerkt dat na elke reis heel veel contacten van onze klanten komen die op reis zijn geweest. We hebben dat gehoord en hebben de foto van gezien. En sommigen kiezen om dit jaar naar dien te vertrekken. 

We vertrekken nu begin augustus met 16 à 17 mensen. Dus we houden dat redelijk kleinschalig. We gaan dan nooit boven de 20 mensen. Veel van onze klanten zijn zelfstandigen/ondernemers en die leren elkaar kennen in een andere manier dan wat normaal zouden gebeuren met een borrel in een locatie van een evenement. 

Soms hebben we ook van die reizen die worden op maat gemaakt voor een bedrijf. Vorig jaar zijn we met een recruitment bureau van Amsterdam geweest. Dus met het personeel. Dat is ook een andere omgeving omdat de mensen kennen elkaar op het werk en in die situatie leren ze elkaar kennen buiten het werk. In een context waar je vaak ook moet samenwerken, bij de hiken en bij de raften, dat is echt teambuilding, meer dan samen gaan borrelen. Dus die komen ook naar huis met andere inzichten in hoe dat een teamdynamiek is.

Maar hoe mensen zijn is dus niet alleen maar in de sport... maar is dus vaak ook in hun werkzaamheden. En daardoor konden ze dus veel beter mensen ergens gaan plaatsen... omdat ze veel beter weten hoe iemand functioneert in een groep. Ook wanneer de spanning hoog is, wanneer de stress toeneemt kun je zien of iemand het voortouw neemt of niet. Kortom, je kan heel veel uit sportieve activiteiten afleiden.

Tijdens een van de reizen, heb ik de opdracht gekregen om het team te analyseren tijdens een hike. En dat is ook beter, omdat ze niet weten dat je wordt geanalyseerd. Grappig is , dat achteraf iedereen zich wel kon vinden in mijn feedback. Bijvoorbeeld, iemand die had het een beetje moeilijk bergop wandelend. En er was maar een persoon die voorstelde om een rugzak over te nemen. Zonder enkele hint van iemand anders. Dus hoe komt het, dat een persoon iemand anders gaat helpen, terwijl die andere 18 gewoon door blijven wandelen. En zo heb je heel van die kleine details die je inderdaad kan terugbrengen naar de werksfeer en vervolgens weer naar de privésfeer. En het werkt dus nog beter als mensen niet weten dat een test is.

Ik denk ook dat het goed is dat iemand van buiten de organisatie dit gaat bekijken, want die heeft ook geen oordeel of iets. Hij/zij kent ook die mensen niet. Dit zijn dingen die we ook adviseren vanuit LIJFSTIJL Coaches. Vraag bijvoorbeeld feedback aan klanten, over een collega trainer. Dus niet direct aan mensen die je zelf traint. 

Vinden ze de trainingen nog leuk, ervaren ze dat ze nog progressie behalen, etc, etc. Dus stel dat jij mijn klanten zou opbellen en je vragen gaat stellen die misschien net even iets anders zijn, dan zouden ze mogelijk andere antwoorden kunnen geven, waar je beiden weer van kan leren.

Bij ons gebeurt het ook dat de nieuwe klanten die zich komen aanmelden, die doen de eerste sessie met mij. We doen een aantal testen en stellen doelstellingen met die klant. Daarna gaan ze een maand lang trainen met een van de coaches die bij mij samenwerken, trainen. En dan zien mij pas een maand later. Dat is ook een hele interessante manier om te zorgen dat mijn agenda niet ontploft. Maar ook zie je de interactie tussen de klant en de coach die samen naar hun doel werken, om vervolgens een maand later bij mij te komen en dit te evalueren. Dus dat creëert een soort van team tussen klant en coach. 

Ik ben daar die externe auditor die na een maand kijkt, dat is verbeterd, dat nog niet. Je hebt dit doel behaald, proficiat alle twee. Dus ik vind dat voor iemand die samen gaat werken met andere coaches een interessante manier om de samenwerking op te zetten. 

Niet zomaar zeggen, eerst een lead of een klant, trek je plan. Maar nee, ik neem de klant eerst aan, die persoon gaat een maand lang samen met jou als coach werken naar zijn doel of haar doel. 

Even terug naar de reis, als trainers zoiets hebben van, dit vind ik eigenlijk ook wel een hele toffe reis, kunnen ze dan aanhaken bij jou?

Absoluut. Dit jaar bijvoorbeeld haakt er een coach uit Antwerpen aan met vier/vijf van zijn klanten. Dus wij vinden het  leuk altijd om te zeggen, kijk we hebben de hele organisatie al opgebouwd alles is geregeld. Dus als je maar twee of drie klanten hebt die mee willen en je wilt niet de hele reis zelf organiseren, dat kan je met die mensen aansluiten aan bij deze groep. En dan is eigenlijk heel gemakkelijk. We hebben ook een beperkte aantal klanten aan onze groep te sluiten.

Hoe zie jij de groei, de ontwikkeling van de trainers? In vergelijking met Nederland. 

Want misschien zijn er ook wel dingen anders die jij ziet... van Nederlandse coaches en Belgische coaches.

Dat is toch een beetje anders. Ik denk dat we in België sowieso in de laatste jaren een enorme groei in aantal van trainers gezien. Ik zou dat niet, de cijfers nu bij de hand hebben. Maar dat is echt een exponentiele groei geweest. Van trainers, maar ook van klanten. Dus veel trainers hebben schrik dat door te veel trainers weinig werk zal zijn. Maar wat ik er waar is, zijn de laatste jaren de klanten veel meer open. naar een samenwerking met een trainer. Dus ik denk dat de twee zijn een beetje samengegroeid. Ons job is een beetje uit de schaduw gekomen. Dat is veel meer aanvaard voor de gemiddelde klant. Ja, ik heb een personal trainer. Tegenover 15, 20 jaar geleden was alleen voor de Happy fews. 

Nu zijn gewoon door gewone mensen die vinden dat oké. Ik heb een personal trainer, zoals ik heb een psychologe, ik heb een tandarts, ik heb ook een personal trainer. Dus die groei en die verandering is zeker in mijn ogen positief geweest. Ik zie dat niet een negatieve verhaal dan een groei in de aantal personal trainers. In beide landen denk ik we zitten altijd met de eeuwige discussie is een personal trainer een paramedische beroep zou ik zeggen. Dus moeten we strijven naar personal trainer gelijk te stemmen bijna aan de fysio? of dat blijft een job in de omspanningsfeer, zoals de zumba instructeur en de fitness coach. Dus die positie van de personal trainer op de jobmarkt is in beide landen nog niet volledig duidelijk. Misschien heeft het ook met te maken met de trainer zelf, want dat is niet altijd gemakkelijk. Ik zie in onze pleiding komen mensen die hebben als ambitie om... Gewoon een simpel weg sportlessen te gaan aanbieden one on one of in kleine groepen of in grote groepen. Dus is geen personal trainer meer, maar is gewoon een sport instructeur die verschillende dingen aanbiedt. Er zijn er andere die veel hun eigen betrefsvisie hebben en dat zijn ondernemers in sport. Dus je hebt echt de twee altijd lopende profielen. Diegene die graag sport willen geven en diegene die graag in sport willen ondernemen. En dan alles tussenin uiteraard. Dus het is een zeer gevaarde panorama in België. Ik denk dat het verschil met Nederland misschien... Als ik dat kan durven zeggen, ik ken niet elke trainer in Nederland heb in België, maar...

Ik heb lezingen en opleidingen aan beide kanten, dus ik kom veel trainers tegen. Een groot verschil denk ik in de prioriteiten. Ik zie veel Belgische trainers die zoeken eerder een balans; work / life en proberen om voldoende tijd te hebben... voor hun privé activiteiten, gezinnen of whatever. En die hebben niet direct de ambitie om een grote PT-bedrijf op te zetten en snel groeien. 

En dan merk je dat veel meer in Nederland. Dat die soort van ondernemende kant, maar ook in andere sectoren zie je dat ook. Veel mensen starten direct met het idee, ik wil binnen drie jaar zoveel trainers voor mij bij te werken, zoveel vestingingen, zoveel schaalbare producten. Dat is denk ik een van de verschillen die ik zie, dat ga je inderdaad over percentage aantallen. Dat zullen zeker ook in Nederland trainers die 30, 40 uur maximum training willen geven en nog tijd voor iets anders. En Wisse Werstade zijn zeker goede ondernemende trainers in België die op een korte tijd heel veel willen groeien. Dus het is altijd moeilijk om te generaliseren.

Ja, ik denk, ik spreek natuurlijk zelf ook heel veel trainers. Soms hoor ik aantallen van uren dat ik denk, hoe doe je dit? Hoe hou je dit vol? En hoe doe je dit qua privé, zeg maar? Ik heb zelf, geef ik nu, 12, 13 trainingen, ongeveer per week, maar ik reis ook 12, 13 uur. Dus ik werk niet vanuit een vaste locatie, dus dan kan je die aantallen ook niet halen. Dat is ook nooit mijn ambitie geweest. Ik heb mijn werk-privée-balans de afgelopen tien jaar, durf ik wel te zeggen, behoorlijk overhoop gegooid door veel evenementen te organiseren. Geen spijt van, hartstikke tof geweest. Maar ik heb nu andere prioriteiten. 

Dus mijn prioriteit is nu veel meer... ja, mijn eigen gezondheid en mijn vrienden, familie, relatie uiteraard. Dat was voorheen niet zo. 

Max:

Mijn twee kinderen zijn 14 en 15. Dus ik ben al 15 jaar aan het ondernemen en ondertussen een gezin aan het rennen en twee kinderen aan het groot aan het brengen. Dus ik denk dat zeker in die laatste 15 jaar van mijn leven is nooit ondernemen de enige focus geweest. Soms denk ik dat ik twee aparte categorieën zou moeten maken tussen met en zonder gezin. 

Omdat als ik 100% van mijn focus en energie en tijd in mijn bedrijf had kunnen steken, dan zou ik misschien nu ergens anders staan, maar niet noodzakelijk gelukkiger. Dus iedereen mag een beetje zijn eigen keuze. Maar je weet dat sowieso, als ik iets ook in mijn gezin bij te pakken, uw werktijd en je werkenergie en de focus is gelimiteerd aan x aantal werkuren per week. Hoe je dat in vult, dat is iedereen zijn keus. Maar ik zou dat nooit zo veel tijd hebben kunnen spenderen als ik geen kinderen, geen vrouw had gehad. Dus dat neem ik heel graag mee. Dat is meer een meerkamp. We zijn heel veel ballen in de lucht aan het houden dan gewoon een 100 meter spurter die alleen op spurten concentreert.

En zoals je zegt, inderdaad, de aantal uren werk, ja... Ik kan dat niet voor iemand anders oordelen, maar ik zou ook geen 10 of 12 uur per dag, zoals sommige mensen horen, training kunnen geven aan mijn kant.

En dan nog evenveel kwaliteit geven aan de laatste klant, evenveel als de eerste. Ik denk dat de laatste klant evenveel aandacht en kwaliteit verdient. Ik kan me geen 12 uur concentreren, tenzij ik aan de band aan het werken ben. Dat elke klant dezelfde trainingprogramma krijgt voor hun schotel. Maar ja, dat werk ik niet zo. Dus bij mij is elke klant uniek. En als ik 4, 5 uur in een dag heb gegeven met de nodige rustpauze, dat denk ik heb ik wel voldoende gegeven. 

Ik snap ook niet de zoveel aantal uren. Is dat voor het geld? Ja, dan moet je even kijken. Misschien is er een andere manier om zelf de geld te verdienen. Of misschien werken aan een deelaggetarief, waardoor je zoveel uren nodig hebt om aan een bepaalde inkomsten te komen. Dat is een beetje de business coaching gedeelte dat veel trainers kunnen gebruiken. Bij ons zijn de lasten module van de opleiding. En we praten ook over prijssetting, formules en manier om voldoende inkomsten te hebben zonder 12 uur aan een stuk te moeten werken.

Ja, want dat is natuurlijk het tweede. Je kan vragen hoeveel geef je nu les, ze vinden het allemaal leuk, maar hoe lang hou je het vol, dat is natuurlijk ook. En los van de kwaliteit en de focus. Dus los daarvan. Wat wij in Luistercoaches dan volgens mij in de tweede of derde fase al behandelen, productaanbod en prijsstrategie. Ja, dat is iets wat vaak... is ontstaan en mensen doen dat nog steeds. Zonder dat ze op een gegeven moment gaan terugkijken of regelmatig gaan terugkijken van oké hoe run ik mijn bedrijf en hoe wil ik mijn omzet laten groeien, waar haal ik het meeste energie vandaan, wat levert het meest geld op? En daar keuzes in gaan maken om vervolgens een wat duurzamer toekomstperspectief uit te stippelen. En dat is vaak... denk ik, wat niet wordt gedaan, omdat het wordt, het ontstaat. Het... En daarna wordt er niet meer naar teruggekeken. Dus het is goed.

Ik denk dat we nu misschien ook dichter en dichter bij ons onderwerp komen. Er zijn niet weinig coaches die durven om op regelmatige tijdstipen hun eigen bedrijf, hun eigen activiteit onder de loek te nemen en hun vragen te stellen. Dat is niet omdat je 15 jaar geleden zo begonnen bent dat je nu nog in dezelfde manier moet werken. Nu praat ik voor mezelf, bij mij is altijd het cycli van ongeveer 3 jaar.

Elke drie jaar gebeurt er iets, ik verander iets, ik start een nieuwe project, ik zet een ander project op stop of gewoon in de vuilbak. Ik denk dat te veel routine inbouwen zorgt op een duur dat je zelf niet genoeg vragen stelt. Ben ik effectief in de mest efficiënte manier aan het werken? Wil ik dit nog blijven doen voor de volgende 10, 15 of 20 jaar? 

Maar veel trainers durven dat niet om te doen en durven niet om... Soms advies tegenvragen aan iemand. Oké, hoe pak je dat aan en waar kan ik terecht met mijn vragen? En ik denk dat dat voor mij ook een van de interessantste redenen en vooral redenen om de samenwerking tussen ons aan te gaan. Ik denk dat die ervaring aan beide kanten, de Belgische kant en de Nederlandse kant, dat kan alleen verrijkelijk zijn voor de leden van de organisatie.

Wat bieden jullie aan in België voor Functional Trainers Network?

Wat bieden we? Voornamelijk bieden wij een klankkoord en een visibiliteit.

Dus dat is het voornamelijkste. Wij bieden ook heel veel dingen aan. De nu hebben we geoptimaliseerd in de samenwerking. zoals bijvoorbeeld de korting met partners, zoals de samenwerkingsmodellen, de brieven, de contracten met eventueel andere trainers. Al de tips, zoals je zegt alles wat wij geven in onze academy traject, is truc te vinden voor de leden van het netwerk in een veel uitgebreidere versie en gebranded versie. Dus... Wij bieden eigenlijk de ondersteuning die een trainer nodig heeft om zich te focussen alleen op de kern van de zaak en dat is het training geven en zijn eigen bedrijf runnen en niet al die andere activiteiten eromheen.

a, dus dat hebben jullie al beschikbaar gesteld, zeg maar. Dat hebben jullie vastgelegd, ge-dokumenteerd, beschikbaar gesteld.

En hoe gaat het dan, zeg maar, hoe word je lid bij jullie?

Je komt aan het kloppen en je solliciteert. Nee, we proberen om een beetje een kwaliteitsniveau, garantieniveau te houden in respect van de individuele verschillen tussen de coaches. Dus wij zetten geen ene het woord van werkwijze. Wij zijn een McDonald's waar elke hamburger moet hetzelfde gebakken worden. Maar ik denk dat dat een goede recht is voor de klanten en voor de collega's om te weten dat iedereen in het netwerk een bepaalde normen van kwaliteit en visie hanteert. Daarom, wij analyseren elke aanvraag eigenlijk individueel. Omdat het moeilijk is om te zeggen, iedereen moet die diploma hebben, iedereen moet die soort van materiaal gebruiken. Misschien iemand die is een expert in een bepaalde gebied van training en is zeker mooi meegenomen in het netwerk om daarnaast zijn ervaringen te delen met de collega's. Dus, dan gebeurt alles op aanvraag en wij gaan dat goedkeuren of niet. En dat is ook het mooie van geneberoeksvereniging te zijn. Omdat, dat kan ik zelf kiezen en mijn kern van vertrouwenpersoon ik kan kiezen. Oké, die persoon willen we daarbij en die andere. en solliciter volgend jaar opnieuw.

Ja precies, dus mensen kunnen niet zomaar gewoon aanhaken, inschrijven. Het is ietsje moeilijker om zeg maar aan te haken. 

Wat is voor jou de grootste reden geweest om met LIJFSTIJL coaches samen te werken?

Zoals daar straks gezegd, denk ik eerst de persoonlijke band. Als ik Rob niet gekend zou hebben zoveel jaren, denk ik niet dat ik zomaar de stap gedaan zou hebben. Je kent elkaar, je ziet elrkaar regelmatig, je ziet de communicatie die mensen voeren, je ziet de visie en de richtingen die mensen bewandelen. En je denkt oké, ik denk dat wij op hetzelfde golflengte zitten. 

Voor mij komt het persoonlijke contact en de kennis (inhoudelijk) altijd in eerste plaats. Dus je hebt vertrouwen in iemand en dan ga je kijken, oké. De tweede zaak is, ik denk dat dat LIJFSTIJL Coaches schitterende werk heeft gedaan om heel veel van de dingen dat wij in België al hebben gestart, nog beter zijn gaan stromlijnen. Ik ben een beetje een dinosaurus van de jaren zeventig, hahaha

Dus... al die video's, interviews, webinars, al die online zaken, dat is echt niet aan mij besteed. Maar ik merk dat dat voor sommige coaches echt een meerwaarde is. 


Dus ik denk dat bij het platform dat LIJFSTIJL Coaches heeft gemaakt, ik persoonlijk niet met al deze tools kan geven. Veel van onze huidige coaches in België zijn al bij LIJFSTIJL Coaches gestart en die vinden dat heel positief. 


LIJFSTIJL Coaches werkt met weekopdrachten, gedurende een jaar en dan heb je echt alle content helemaal binnenstebuiten gekeerd en toegepast. Toegepast is in deze heel belangrijk! Je moet niet alleen maar kijken, luisteren en dus consumeren, je moet er ook iets mee doen. Daarnaast bieden ze coaching aan, zodat je geholpen wordt en accountable wordt gehouden op hetgeen dat gedaan zou moeten worden om hier alles uit te kunnen halen.

Wat is het grote verschil met Functional Training Network?

We hebben veel kwartaal meetings gedaan, maar hebben nooit gewerkt met een coachingtraject. Uiteraard werd al het materiaal (documenten etc) te beschikking gesteld dus iedereen had hier toegang tot. Maar we deden dit er altijd bij, dus hebben er nooit een prioriteit van gemaakt. Daarnaast had ik het gevoel dat ik iets miste in het netwerk, maar ik was niet van plan om dat zelf op te starten, uit te tekenen en te bouwen. 


Ik wist dat LIJFSTIJL Coaches al lang mee bezig was. Ik heb de werkwijze gezien en ik was helemaal vertuigd dat ik met deze samenwerking, meerwaarde kan bieden aan Belgische coaches. 


Ik heb ook samen met Rob een beetje alles doorgenomen en ik blijf dan ook aan het werken om een iets "Belgischere versie" van te maken. Bijna alles wat in de LIJFSTIJL Formule staat, is ook voor ons van toepassing. Voor de Belgische markt bijvoorbeeld zullen er een aantal documenten en samenwerkingen uitgewerkt worden, zodat dit helemaal compleet is.


Wat heel belanrgijk is, dat je zelf ook ziet waar behoefte naar is. Zij kunnen dat wel aanbieden, dus waarom niet de handen ineens slaan? En dat is denk ik best wel uniek in deze branche.


Ook als coach is het belangrijk om je expertise af te bakenen. 

Op andere gebieden is het wel interessanter om de samenwerking aan te gaan. Ik heb nooit voedingsadvies aan mijn klanten gegeven. Ik heb een diploma sportwetenschappen, ik heb zeker een groot deel van voeding gedaan, maar als ik wil concentreren op de functionele trainen, dan kan ik me niet ook concentreren op de voeding. 


Dus ik heb altijd geprobeerd om al de zaken die niet bij mijn interesse en kerntaken passen, uit te besteden en de juiste partner te zoeken.


Voor LIJFSTIJL Coaches, is het 100% de focus om mensen te helpen en begeleiden om hun business goed op te zetten en/of te optimaliseren. 

Ben je nieuwsgierig naar hun werkwijze?
Meld je aan voor een informatieve webinar >>> via deze pagina

Uiteraard is het goed om met Max te connecten op de volgende kanalen:

Bedankt voor het lezen/luisteren en tot de volgende podcast!