Grenzen opzoeken en gesprekken aangaan door 4 dagen niet te eten, Remi Brouns
18 januari 2023 
3 min. leestijd

Grenzen opzoeken en gesprekken aangaan door 4 dagen niet te eten, Remi Brouns

Yes yes yes. Vrijdag 20:00 uur was het zover. I finished the job!

Vier dagen, oftewel 96 uur, niet eten en alleen water drinken. Niks anders. Het viel me uiteindelijk mee. Ja mijn doel is bereikt welke ik wilde halen. Ja ik heb mijn lichaam extreem gepushed op de vierde dag om te zien of ik nog steeds intensiteit kan leveren na zolang niet te hebben gegeten. En ja, ik ga het nog een keer doen…. Maar dan extremer.

Hieronder een opsomming van ervaringen en bevindingen. De uitgebreide toelichting (nog uitgebreider) zal ik wel persoonlijk vertellen in deze aflevering:


Maar voor nu:

Opstaan ging bijzonder goed. 

Of het nu dag één of dag vier was. Ik voelde me in de ochtend fit. Mijn nachtelijk herstel is drie nachten achter elkaar uitstekend geweest. Iets wat ik nooit haal normaal. Normaal schommelt het rond gemiddeld. Bizar!!!

Tussen 21:30 en 22:00 uur werd ik wel heel moe en viel ik ook echt in slaap. 

Ik kon niet tegen de slaap vechten. Ik kreeg het ook koud in de avond. En voor mensen die mij kennen, Remi en koud is hetzelfde groot en garnaal in één zin. Ik werd dan ook duizeliger en kreeg hoofdpijn. Soms wankelde ik een beetje en zag ik vlekke, maar dat was alleen tussen 20:00 en slapen gaan. 

Het hongergevoel was niet de uitdaging. 

Dat kon ik makkelijk wegzetten. Het zien en ruiken van eten en er dan niet aankomen. Het weten dat het eten er is, in overvloed. Dat is de uitdaging. Dus als je op de bank zit en denkt ik heb honger dan is het je brein die tegen je liegt. Of als je ergens loopt en denkt, mijn maag rommelt. Ik moet eten pakken. Bullshit. Vanaf nu eet ik als ik wil eten. Niet als mijn lichaam, brein of de buurvrouw zegt dat ik moet eten. 

Je komt erachter hoeveel gewoontes je hebt.

Het even snel een korstje van het bord van de kids opeten. Of stukje vlees dat ze hebben laten liggen. Gebeurt veeeeel meer dan we denken. En wij zijn ons bewust van voeding. Moet je voorstellen, alle mensen die niet bewust zijn hiervan.

Het doel was om de conversaties in mijn hoofd aan te gaan en deze de baas te blijven. 

Om oncomfortabel te zijn en niet in te geven. Ik heb heel veel in mijn hoofd gehad: 

  • Wat doe je nu? 
  • Voor wie doe je dit? 
  • Wat wil je bewijzen?

    Stop toch gewoon, eet lekker en geniet, loop je het jezelf moeilijk te maken. Die strijd heb ik telkens kunnen winnen. Hoe groot de verleiding ook was. Ook ‘tosti dag’!! (heb wel wat tosti brood en kaas klaarliggen voor morgen, whoop whoop)

En dan het trainen

Na 83 uur heb ik een GRIt Strength gedaan. Ik heb mijn gewicht met 5 kg verzwaard tegenover normaal. Ik heb een mega zware release gekozen met constant twee minuten peaks. Samen met wat andere de training gedaan. En ik ben zo diep gegaan, maar kon alles finishen. Bleef iedereen voor. Het leek alsof er niets aan de hand was als je kijkt naar de resultaten. Ik heb wel nog nooit zo vermoeid op de grond gelegen tussen de werk blokken. En weer opstaan! Dus we hebben geen eten nodig voor sport. We hebben een sterke mindset nodig en gewoon fucking doen!

Mijn zicht en gehoor namen toe. 

Maar niet de hele dag. Alleen op de intensiteit momenten. Ik kon donderdag mijn naam niet fatsoenlijk schrijven bij de ING. Mijn achternaam werd: Rbuons. Ik zag het gebeuren maar kon niet stoppen. Maar op het moment van intensiteit, dan ging ik beter horen en zag ik details veel beter. Heel bizar. Dat jagersinstinct. 

En tot slot

Er is een oer jagersinstinct. Heel tof om te zien wat we echt kunnen.

Er is vast nog meer wat ik wil delen, maar voor nu al een opsomming. I made it en doel behaald. Ik ga dit in juni nog een keer doen. Als de dagen langer zijn en dan ga ik de fysieke activiteit opvoeren. Ik heb nu alles gewoon gedaan wat ik normaal ook zou doen. Niks aangepast aan trainingen of werkzaamheden. Ik heb wel elke ochtend me bewust gemaakt dat mijn gezin er niet onder mag leiden als ik hangry word. En daar heb ik me aan gehouden. De jongste drie kids is het niet opgevallen dat ik niks heb gegeten. :)

Dus juni, bring it on… Maar eerst eind maart Hell Week!

Voor de buitenwereld moet dit me een beter mens maken. Voor mezelf: becoming a monster that can control himself. 

Vind jij het tof om uitgedaagd te worden door collega ondernemers?

Kom samen met collega’s in beweging en optimaliseer de vitaliteit van jouw business 🚀

🏆 Optimaliseer de vitaliteit van jouw business op een effectieve werkwijze die in de praktijk toepasbaar, duurzaam en inspirerend is voor jou en jouw omgeving.

Je hoeft het wiel niet opnieuw uit te vinden, vele collega ondernemers zijn je voorgegaan🥴

ℹ️ Sluit je aan bij ons netwerk: https://leden.ondernemenopsneakers.nl/login

We zien je daar!

Reactie plaatsen